Het kopen van de grond

Contract rondmaken Na dat onverwachte en plotse besluit namen we uiteraard contact op met de verkopende partij en gelukkig begrepen zij volledig dat we het toch wel een beetje spannend vonden om een kavel te kopen zonder het in levende lijven te hebben gezien. We maakten de afspraak dat we in het contract een clausule op zouden nemen dat onder bepaalde voorwaarde de verkopende partij de kavel terug zou kopen, minus een administratieve bijdragen, welke uitermate redelijk was. Dat nam vooral bij vrouwlief de spanning weg en de volgende stap was het opmaken van het contract en andere papieren. 

Eenvoud en duidelijkheid Het verraste ons eigenlijk hoe gemakkelijk het is om grond te kopen in Noorwegen, de Noorse overheid legt geen enkele belemmering op aan inwoners van de EU/EEA omtrent aankoop van grond of huis. Binnen enkele dagen had de verkopende partij een contract opgesteld, in het Engels, wat zeer gewaardeerd werd door ons. We mailden nog tweemaal heen en weer over bepaalde bewoording en dat was het. Ons contract met de verkopende partij betreft eigenlijk 3 delen, namelijk; 

1. De aankoop van de kavel;
2. Het bouwrijp maken en grond gelijk maken van de kavel;
3. Het aanleggen van de betonnen fundering plus aansluiten van o.a. de riolering, water en elektra.

De verkopende partij is namelijk ook een bekend grondverzenen bouwbedrijf in de gemeente Inderøy, dit geeft ons veel zekerheid en het communiceert uitermate gemakkelijk. Uiteraard hebben we tot nu toe enkel voor deel 1 betaald, delen 2 en 3 moeten nog uitgevoerd worden (meer over de planning later). Voor de aankoop van de grond hebben we gewoon een eenvoudige IBAN betaling kunnen doen via internetbankieren, de volgende werkdag stond het bedrag bij de wederpartij op de rekening. 

Eigendom registreren In Noorwegen is het uiteraard verplicht om je eigendom te registreren, zowel bij de gemeente als bij het Noorse kadaster, Kartverket. 
Het registeren bij de gemeente was eigenlijk weer verrassend eenvoudig, de verkopende partij had het formulier al voor ons ingevuld, door ons laten controleren en ondertekenen en opgestuurd naar de gemeente. Er werd ons verteld dat dit tot 6 weken kon duren en zeker tijdens de Corona tijd moesten we eerder rekening houden met 6 dan 4 weken. Maar tot hun, en onze eigen, verbazing kregen we na 3 weken al bericht dat deze formaliteit was afgerond. Daar krijg je overigens van de gemeente geen bewijs of afschrift van, tenminste niet in Inderøy, ik adviseer dat te checken bij de gemeente waar u wilt kopen. 

Kartverket Zoals gezegd is Kartverket het Noorse kadaster en hier dien je al je eigendommen zoals kavels, landerijen, huizen en hypotheken te registreren. En dit is waar alles iets ingewikkelder begon te worden... Om je eigendom te kunnen registreren dien je bekend te zijn bij de Noorse overheid. Zolang je niet in Noorwegen woont, werkt of al eigendommen hebt moet je dit dus "regelen". Dit doe je door een zogenaamd D-nummer aan te vragen, zeg maar een soort van BSN, zonder dit D-nummer kun je formeel helemaal niets in Noorwegen. Gelukkig heeft Kartverket een beknopte uitleg in het Engels op de website staan met een link naar een vrij eenvoudig formulier. Deze dien je in te vullen, te ondertekenen en mee te sturen bij je registratie van je kavel (of huis). Dat klinkt eenvoudig genoeg, maar bij dit alles moet een gewaarmerkt kopie van je paspoort te zitten. Een dergelijke kopie kan alleen in Noorwegen worden gemaakt bij bijvoorbeeld de politie (op het platteland), immigratiedienst of gecertificeerde advocaat of notaris. Wij konden echter niet naar Noorwegen door de reisrestricties opgelegd door de Noorse overheid. De eerste poging, een door ons zelf gemaakt kopie van het paspoort, werd dan ook subiet afgewezen. Daar was inmiddels al wel een week of 2/3 overheen gegaan, want de post was op dat moment uitermate traag door capaciteitsgebrek in de luchtvracht. Er zat niets anders op dan contact op te nemen met Kartverket en uitleg te geven over de situatie met de vraag of er geen ander mogelijkheid was om ons te "legitimeren". Op deze mail werd, in vrij korte bewoording, afwijzend gereageerd, "legitimeren was enkel mogelijk zoals het eerder werd aangegeven, dus in Noorwegen". Hier moest ik eens een nachtje over slapen want zonder D-nummer en registratie zouden we totaal stil komen te liggen...

De aanhouder wint Na dat nachtje slapen besloot ik de volgende dag er toch nog maar eens een telefoontje aan te spenderen, wie niet waagt, wie niet wint nietwaar? Ik kreeg een uitermate vriendelijke jongedame aan de telefoon die een luisterend oor had en aan het einde netjes samen wist te vatten wat het "probleem" was. "Ze ging even met de behandelende ambtenaar overleggen, of ik zolang wilde blijven hangen". Dat deed ik en na een minuut of 10 kwam ze terug aan de telefoon, "ze hadden een oplossing gevonden". Gezien de bijzondere omstandigheden mochten we, bij wijze van uitzondering, een door een Nederlandse notaris gewaarmerkt kopie van de paspoorten per aangetekende post opsturen. We waren vanzelfsprekend heel erg blij met deze flexibele instelling en dezelfde middag stonden we uiteraard bij onze notaris om dit te regelen en lag de aangetekende brief om 17:55 bij het postnl punt in de wijk. Vanaf dat moment duurde het nog eens 18 dagen eer het verlossende bericht kwam dat onze grond was geregistreerd en een D-nummer was toegekend. De officiële papieren kwamen via de verkopende partij onze kant op! Wat wij tijdens dit proces wel gemerkt hebben is dat de officiële instanties in Noorwegen van de regeltjes en bureaucratie zijn, je moet de procedures volgen en vooral geduld hebben :) Iets wat we verderop nogmaals ervaren hebben bij het aanvragen van een bankrekening...